Saltar ao contido

Enmanuel Reyes

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaEnmanuel Reyes

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento14 de decembro de 1992 Editar o valor en Wikidata (31 anos)
A Habana, Cuba Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidad de Ciencias de la Cultura Física y el Deporte «Manuel Fajardo» (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Altura195 cm Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónboxeador Editar o valor en Wikidata
Deporteboxeo Editar o valor en Wikidata
Adestrado porChano Planas
Rafael Lozano (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Participou en
7 de agosto de 2020boxeo nos Xogos Olímpicos de 2020 - peso pesado masculino (5º) Editar o valor en Wikidata
Instagram: reyespla Editar o valor en Wikidata

Enmanuel Reyes Pla, nado na Habana en 1992, é un boxeador cubano-galego. Foi subcampión de Europa en 2022, gañou unha medalla de bronce no Campionato Mundial de Boxeo de 2021 e participou nos Xogos Olímpicos de 2020 e 2024, conseguindo nestes últimos a medalla de bronce, a única medalla olímpica do boxeo galego.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Comezou a boxear na Habana aos 6 anos por decisión de seu pai, que quería que aprendese a defenderse dos rapaces do colexio cos que estaba a ter problemas.[1][2] Foise consolidando como un dos mellores boxeadores do seu país natal, competindo nos pesos semipesados e despois nos pesos pesados.[1]

Con todo, no boxeo cubano tivo sempre algún competidor por diante, como o varias veces campión mundial Julio César La Cruz, ou Erislandy Savón, contra o que perdeu a final do campionato cubano. Decidiu entón probar sorte en Galicia, onde vivían seu pai, súa avoa e un tío.[3] Viaxou a Moscova, e despois dun paso por Belarús, voou a Austria, onde pediu asilo político, sendo internado dous meses nun centro de refuxiados. Logo foi a Alemaña, dende onde tentou pasar a Francia, pero foi detido e ingresado nun centro de reclusión para migrantes, e logo enviado de volta a Austria. Finalmente, no verán de 2017 conseguiu chegar a Galicia, instalándose na Coruña.[2][1]

Na cidade herculina foi adestrado por Chano Planas e proclamouse campión de España dos pesos pesados en 2019, 2020 e 2021.[4] En marzo de 2020 concedéuselle a nacionalidade española e en xuño do ano seguinte logrou unha praza para os Xogos Olímpicos de 2020, ao quedar segundo no torneo preolímpico celebrado en París, onde perdeu a final contra o campión mundial Muslim Gadzhimagomedov.[5]

Xa na cita olímpica, comezou a súa participación nos oitavos de final, onde gañou por K.O. ao casaco Vasïlïy Levït.[6] En cuartos de final, o seu rival foi o tamén cubano Julio César La Cruz. Nun combate moi igualado, La Cruz impúxose no primeiro asalto, mentres que o segundo foi para o boxeador da Coruña. No terceiro e derradeiro asalto Reyes comezou ben, pero na parte final foi superior La Cruz, ao que os xuíces deron como gañador final, quedando Reyes co diploma olímpico.[7]

Uns meses despois disputou en Belgrado o Campionato do Mundo de Boxeo, na categoría de pesos pesados. Eliminou sucesivamente ao grego Vagkan Nanitzanian,[8] ao francés Soheb Bouafia,[9] ao xordano Hussein Iashaish e ao estadounidense Jamar Talley,[10] meténdose deste xeito nas semifinais.[11] Nestas, enfrontouse ao italiano Aziz Abbes Mouhiidine, perdendo por 4-1.[12] Con todo, a súa medalla de bronce foi histórica, pois foi a segunda para España nun Mundial, 47 anos despois da que lograra o asturiano Enrique Rodríguez Cal.[11]

En 2022 proclamouse subcampión de Europa no torneo celebrado en Iereván, onde perdeu a final contra o italiano Aziz Abbes Mouhiidine.[13] Un ano despois participou nos Xogos Europeos en Cracovia, acadando as semifinais, nas que perdeu ante o irlandés Jack Marley.[14]

Nos Xogos Olímpicos de 2024 derrotou no seu primeiro combate ao chinés Han Xuezhen e nos cuartos de final ao belga Victor Schelstraete, asegurando así o pase ás semifinais e consecuentemente unha medalla olímpica.[15] Nas semifinais enfrontouse ao acerbaixano Loren Alfonso, tamén de orixe cubana, perdendo por unha polémica decisión dos xuíces.[16] O seu bronce foi a primeira medalla olímpica para o boxeo español en 24 anos, dende a prata de Rafa Lozano en Sydney 2000.[16]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 "Enmanuel Reyes Pla, el 'Profeta' del boxeo español que llegó desde Cuba" (en castelán). 7 de xuño de 2021. Arquivado dende o orixinal o 28 de xullo de 2021. Consultado o 28 de xullo de 2021. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Olímpicos Galegos 2021. Programa 9, con Enmanuel Reyes e Rodrigo Germade (TVG). 20 de xuño de 2021. Consultado o 28 de xullo de 2021. 
  3. ↑ Carrera, Álvaro (14 de agosto de 2019). "Reyes Pla: la ‘baza secreta’ de España para Tokio 2020". As (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 28 de xullo de 2021. Consultado o 28 de xullo de 2021. 
  4. ↑ Gómez Cundíns, Pablo (4 de xullo de 2021). "Tercer Campeonato de España consecutivo para el boxeador Enmanuel Reyes en los pesos pesados". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 28 de xullo de 2021. 
  5. ↑ "Enmanuel Reyes Pla, plata en el preolímpico de París". As (en castelán). 8 de xuño de 2021. Arquivado dende o orixinal o 28 de xullo de 2021. Consultado o 28 de xullo de 2021. 
  6. ↑ "El coruñés Enmanuel Reyes noquea al subcampeón olímpico de boxeo en su debut en Tokio 2020" (en castelán). 27 de xullo de 2021. Consultado o 31 de xullo de 2021. 
  7. ↑ "Polémica derrota del boxeador Reyes Pla ante Julio César la Cruz en Tokio". Mundo Deportivo (en castelán). 30 de xullo de 2021. Consultado o 31 de xullo de 2021. 
  8. ↑ "Victoria a los puntos en el primer compromiso de Enmanuel Reyes". DxT Campeón (en castelán). 26 de outubro de 2021. Consultado o 5 de novembro de 2021. 
  9. ↑ Zaballa, Pablo (29 de outubro de 2021). "Enmanuel Reyes, a octavos de final del Mundial por unanimidad". DxT Campeón (en castelán). Consultado o 5 de novembro de 2021. 
  10. ↑ Zaballa, Pablo (31 de outubro de 2021). "Enmanuel Reyes, a un combate de las medallas en el Mundial de Belgrado". DxT Campeón (en castelán). Consultado o 5 de novembro de 2021. 
  11. ↑ 11,0 11,1 Zaballa, Pablo (2 de novembro de 2021). "Enmanuel Reyes se asegura la medalla de bronce en el Mundial de Belgrado". DxT Campeón (en castelán). Consultado o 5 de novembro de 2021. 
  12. ↑ "Los jueces dejan a Enmanuel Reyes sin la final del Mundial". DxT Campeón (en castelán). 4 de novembro de 2021. Consultado o 5 de novembro de 2021. 
  13. ↑ Gómez Cundíns, Pablo (30 de maio de 2022). "Enmanuel Reyes, plata en el Campeonato de Europa de boxeo aficionado". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 5 de xaneiro de 2024. 
  14. ↑ "Amargo bronce para el 'Profeta' Reyes Pla en los Juegos Europeos". Marca (en castelán). 30 de xuño de 2023. Consultado o 5 de xaneiro de 2024. 
  15. ↑ "El boxeador afincado en A Coruña, Enmanuel Reyes Pla, asegura medalla en los Juegos Olímpicos" (en castelán). 1 de agosto de 2024. Consultado o 1 de agosto de 2024. 
  16. ↑ 16,0 16,1 "Enmanuel Reyes Pla pierde con polémica su combate de semis y se cuelga el bronce en los Juegos de París" (en castelán). 4 de agosto de 2024. Consultado o 6 de agosto de 2024. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Enmanuel_Reyes&oldid=6809821»